Nietzsche’den Işıltılar   

 

Şöyle Güler Zerdüşt adlı tek kişilik

şiirsel oyundan. -T Günersel

 

 

Yeni tanrı ne? Devlet -ya da şirket.

Bir güce tapmak şart mı?      

 

Kendi efendisi olmayan başkasını bulur,                  

efendiler arasında ömür boyu savrulur.

 

Atlar önünde birkaç eşek. Kim yöneten?

Halka yaranmak isteyen bir egemen.

 

Kanla işaretlendi geçilen yollar:        

“Yolumuza inan. Kanıt bu kan.”

Oysa yalancı tanıktır kan:

Nefret her yolu zehirler.

 

Özgürleşmek için                                                                  

kurtul kurtarıcılardan.

Doğur öğretini                                              

kendi yangınından.

 

Doğa zengin. Düşününce

bir nokta bile engin.

 

Varsın haksız güçlüler

      sana ‘kötü’ desin,                        

           saygı duymadığın için.

 

Başkasına boyun eğen söner,                                   

dünya değer katanlarla döner.

 

Bu da böyle bir üçgen:                                                         

Yaşam, Bilgelik, Ben.

 

Nedir ‘ben’?

Beden. Tüm dünya.

Bedeni aşağılayan

yaşamı aşağılamıştır.

 

Bin amaç var, çünkü bin halk var.                             

Hani insanlığın ortak amacı?

 

Deve ol, yük al;

Aslan ol, güçlü -ki özgürleş;

Çocuk ol -yaratıcı.

 

Bir alanda biri önder olur,                                        

başka alanda başkası;

takım böyle oluşur.

 

Evet: Köprü-insan.                                                    

Gütmeyi güdülmeyi aşmaya adanan.

 

Artık en kötü şey ne?                                                

Tanrı’ya değil, gezegene karşı günah.

 

Deprem nice kuyu kurutur, ama                                          

yeni kaynaklar çıkarır açığa.

 

 

 

1882… 2022

 

Share on FacebookTweet about this on TwitterPin on PinterestShare on Google+Share on LinkedInPrint this pageEmail this to someoneShare on Tumblr