derWald
Gün doğduğunda ormanda gözlerimizi
açmıştık. derWald.
ihtişamını bütün dillerde koruyan. orman.
gece kendini boşluğa bırakmayı planlayan
geyik
artık bu kararını unutmuş bir haldeydi
tüm bu olup bitenlerin anlamı neydi?
uzun zamandır sorduğum bu soru
bir düşün neyin arzusuyla
şekillendiğini anlamak için
sarf ettiğim çabayla birleşti.
düşün ortasında neyi arzu ettiğimi
kavramış
adeta herhangi bir damardan geçiyormuş
hissiyle uyanmıştım.
bu canlı kanlı mücadelede
yenilmiştim.
öyle ki düşte zafer ve
yenilginin alkışlarıyla sıcak damardan
geçmişti çocukluk.
çocukluk geçmişti.
gözlerimizi çam ağacının tepesine
kayıp yazları ararcasına
dikmiştik
geyiğin kararını ağlarken
bozduğunu anımsadık.
insanı unutan dünya
köksüz dağı da unutacaktı.
dağı unutan dünya
geyiğin kararını da.
işte tüm bunların anlamını
aramak için gözlerimizi
ormanda açmış
geyiğin kendini boşluğa
bırakmaktan vazgeçtiğine
şahit olmuş ve düşün
ortasında yenilginin zaferiyle
alkışlar içerisinde geçmiş
çocukluktan sakin sakin
elimizi çekmiştik.
sözü başlatan ağız kapanmadı.
