yas
Elisabeth Kübler Ross’a
yanılıyorsunuz Ross
kabul etmenin hediye olduğunu düşünmekle
sizin yasınız beş aşamalı tutuldu mu sanıyorsunuz?
burçlara inandığınızı düşünmek istemiyorum.
ben bir sözcük kaybettim “günaydın” Ross
kayıpsa bulunur dediler, bildiğimiz olasılık hesapları
söylendiği gibi olmuyor hiçbir şey, yazıldığı gibi de
yaşandığı gibi de olmuyor, ya ne oluyor Ross?
inkar? öfke? pazarlık? depresyon? kabullenme?
yanılıyorsunuz hem de çok, zamanla geçen bir şey yok
ve bunu herkes iyi bilir Ross.
kızmayın Ross
siz hiç kendi yasınızı tuttunuz mu?
yaşarken ölmekten filan söz etmiyorum
sevgiliyi kaybetmek değil, bir eşyayı, anneyi, babayı
kendimden razıyım demekle kabul ettim kendimi arasındaki farkı
kabul etseydim bu hayatı, sizinle hiç konuşamayacaktık Ross.
ben iflah oldum Ross
korktuğum her şey başıma geldiğinden beri
sırf başa gelmesin diye korkmamayı öğrenmek
sağlıklı yas süreci ile olmuyor
en kötüsü Ross, insanın söyleyecek sözünün kalmaması
sağlıklı yas süreci ile olmuyor
müziğini kaybetmesi, hani damardan da olsa
size inanmıyorum Ross
normallikten anladığınız şeylere de
yasın katerogize edilmesine de
her şey geçerlere de
hayat denilen şeye de
sizin baya baya düzen insanı olduğunuzu düşünüyorum
oturma odanızda fiskos masalarınızda
şekerim açıkçası psikolojiye de inanmıyorum
hem bak bu da oldu Ross
hiç aklıma gelmezdi Ross diye birine şiir yazacağım
