“Tekrar söylemem gerek, bu size ‘itiraz’ değil, kendime de hatırlatma: Ben şiire bir şeyi, bile isteye taşımıyorum. Orada, o esnada olduğum bir ‘ben’ var ve ben o ben olarak yazıyorum o şiiri. Bunun içinde maduniyetim de var elbette. ‘aşmak’ta, adından başlayan bir coşku olduğunu görüyorum ama o şiiri kitabın sonu yapmak fikri, kitabın editörü şair Ali Özgür Özkarcı’nındır. Benim aklım ona ermezdi; zaten Özgür olmazsa, bu konuşmayı da yapmıyor olacaktık. Ben hâlâ bir köşede ‘Yok yok bunlardan kitap olmaz,’ diyor olacaktım kendime. Şiirim, benim kadar politik. Gündeliğimin olduğu gibi. Yaptığım, söylediğim öteki şeylerin de olduğu gibi. Politiklikten münezzeh herhangi bir şey olduğunu düşünmüyorum. Bunun bir ucu ‘kişisel olan politiktir’e dokunuyor, öteki ucu da ‘Katı olan her şey buharlaşıyor’a. Bu ikisinin ortasındayım ve bağırmaya çalışıyorum.”

Söyleşinin tamamını okumak isteyenleri şöyle alalım.

Share on FacebookTweet about this on TwitterPin on PinterestShare on Google+Share on LinkedInPrint this pageEmail this to someoneShare on Tumblr